اعیـــــــاد

عیدنوروز(نه وروز):

این عید باستانی که قدمتش به زمان حضرت زرتشت می رسد در بلبان آباد نیر هر ساله با حضور تمامی اقشار بلبان آباد اعم از پیر و جوان برگذار می شود و چون رسم باستانی کردها می باشد از ابهت خاصی نزد مردم برخوردار است .

در غروب 29 اسفند به پاس حضرت زرتشت در جاهای عمومی بلبان آباد آتشی برافراشته می شود و مردم دور آن جمع شده و به شادی می پردازند ،شب نوروز همه یک رنگ و یک صدا هستند و فقیر بودن و غنی بودن همه در کنار شادی بی دروغ مردم و هلهله ی کودکان رنگ می بازد ،هر چه هست شور و شعفی وصف ناپذیر است.

 در بلبان آباد  بچه ها در شب نوروز هر کدام با در دست داشتن شالی به بالای خانه های مردم رفته و شال را آویزان کرده و از صاحب خانه ، عیدانه ( نه وروزانه) می خواهند و صاحب خانه هم با دادن نقل و شیرینی و یا پول آنان را شاد می کند .

بلبان آبادیهایی که در جاهای دیگر زندگی می کنند تعطیلات نوروز را در دامان خانواده ی خود سپری می کنند و به دیدار فک و فامیل می روند.

 عید فطرو قربان :

در این اعیاد که فطر بعد از ماه رمضان است و در قربان نیز مردم بعد از نماز صبح  به دیدار همدیگر رفته و از یکدیگر حلالیت می طلبند ،در عید قربان گاهاً گوسفند یا گاوی را می کشند و گوشت آنرا بین مردم تقسیم می کنند .

مولودی خوانی :

این رسم آنچنان محسوس نبوده و تاریخ برگزاری خاصی ندارد .

نذری:

رسم نذری مثل تمامی مناطق مسلمان در بلبان آباد نیز کماکان برگذار می شود ، که در آن گوشت حیوانی یا آش رشته بین همسایه ها پخش می شود ، این رسم اکثراً شخصی بوده و فرد انجام دهنده آن برای رفع حاجتی آنرا انجام می دهد یا به میمنت کاری ، مثلاً : درآوردن دندان بچه اش یا آزاد شدن از زندان و ...